Zastosowanie w medycynie

Najpoważniejsze próby medycznego stosowania LSD dotyczyły psychiatrii, a dokładnie leczenia schizofreników. Niestety trudno znaleźć w literaturze wiarygodne opisy efektów terapeutycznych LSD w tym ujęciu, mimo iż w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych opublikowano ponad tysiąc badań dotyczących około 40 tysięcy pacjentów.

 

Działanie fizjologiczne

• zawroty głowy
• rozszerzenie źrenic i suchość w ustach
• drżenie mięśniowe i skurcze mięśni klatki piersiowej
• osłabienie i nudności
• kołatanie serca
• wzrost ciśnienia krwi
• zapis fal mózgowych (EEG) osoby znajdującej się pod wpływem LSD-25 przypomina stan pobudzenia i niepokoju
• rozszerzenie źrenic i silne poty to dodatkowe objawy fizyczne pojawiające się przy zatruciu LSD

Długość działania

Efekty zależą od ilości użytego LSD i osiągają szczyt w przeciągu okresu od jednej do trzech godzin po zażyciu środka. Halucynacje mogą trwać od 8 do 12 godzin.

Odczucia subiektywne

Osoba pod wpływem LSD jest bardzo podatna na każdy rodzaj sugestii, w szczególności autosugestię. Zarówno rodzaj halucynacji, jak i ich treść są uzależnione od nastawienia osoby zażywającej środek i od atmosfery, w której dochodzi do jego użycia.

Pozornie „pozytywne” efekty działania

Wywoływane przez LSD, pod względem psychicznym, objawy są bardzo różnorodne. Niemniej jednak do najczęściej pojawiających się można zaliczyć:

• zmianę poczucia kształtów i barw
• niewyraźne widzenie całości i ostrzejsze widzenie kontrastów
• wyostrzenie słuchu
• poczucie obcości własnego ciała
• omamy, złudzenia i urojenia wzrokowe
• zmiany nastroju i euforię
• subiektywne poczucie wolniejszego upływu czasu
• gonitwę myśli i zmniejszenie zdolności krytycznego osądu.

Czasem pojawia się uczucie lekkości, bądź przeciwnie – ociężałości. Przedmioty widziane po otwarciu oczu zwykle zdają się błyszczeć, a nawet najprostsze z nich nabierają niezwykłego znaczenia symbolicznego.

Negatywne efekty działania

• problemy z zachowaniem równowagi i mówieniem
• zła ocena odległości oraz własnych umiejętności
• niespójność wypowiedzi
• zimne dłonie i stopy
• wymioty
• uczucie nacisku na klatkę piersiową („ciasny sweterek”)
• uczucie oszołomienia, osamotnienia
• depersonalizacja
• bezsenność
• panika, lęk, płacz, śmiech
• „złe podróże” (bad trip) – stany charakteryzujące się m.in. poczuciem utraty zmysłów, halucynacjami o bardzo przerażającej treści, nieprzyjemnymi doznaniami dotyczącymi własnego ciała

 

Formy występowania i sposoby przyjmowania

• Najczęstszą formą tego psychodeliku są będące w nielegalnej dystrybucji kolorowe papierowe znaczki wielkości przedstawiające różne symbole graficzne – nasączone roztworem LSD.
• Stosowane są one doustnie (ssanie lub włożenie pod język).
• LSD ma niezwykle niską dawkę efektywną: każdy znaczek zawiera ok. 300 mikrogramów LSD (w Polsce czasem 100 mikrogramów z dodatkiem amfetaminy dla wzmocnienia efektu).
• Prędkość działania LSD jest zależna od sposobu przyjęcia środka. I tak, brany doustnie (droga pokarmowa) przynosi efekty dopiero po ponad 40 minutach, u osób szczególnie wrażliwych – wcześniej, nawet po 15.
• Często jest przyjmowana poprzez włożenie pod język, a więc wchłaniana przez dziąsła.
• LSD może być również, co jest szczególnie niebezpieczne, włożona pod powiekę oka.

Właściwości uzależniające

Uzależnienie psychiczne

Występuje raczej rzadko – tylko wyjątkowo prowadzi do nieodpartej chęci ponownego przyjęcia.

Uzależnienie fizyczne

Brak możliwości fizycznego uzależnienia – niezależnie od częstotliwości przyjmowania, organizm nie włącza LSD do metabolizmu. Nie zaobserwowano, oprócz uczucia ospałości i czasem przygnębienia, żadnych objawów abstynencji po odstawieniu LSD.

Zjawisko tolerancji

Zauważono, że częste używanie LSD powoduje nieznaczny wzrost tolerancji. Wzrost ten waha się w granicach od 15 do 25%.

Zewnętrzne oznaki używania

• rozszerzone źrenice i słaba ich reakcja na światło
• dziwne, nieracjonalne wypowiedzi
• wesołkowatość i bełkotliwa mowa
• brak koordynacji ruchowej i widoczne zaburzenie orientacji przestrzennej

Na co należy zwrócić uwagę

• bibułka nasączana roztworem
• cukier w kostkach
• opłatki
• małe tubki z płynem
• silny zapach potu

 

Nazwy slangowe

• kwas, kwach, kwasik, papierek, krysztatek, kamyczek, trip, ejsid, tejbs, listek
• nazwy własne bibułek z kolorowym nadrukiem, np. Asterix

 

Szczególne zagrożenia i niebezpieczeństwa

• Mimo, że zazwyczaj osoba odurzona LSD zdaje sobie sprawę z tego, że jest pod wpływem halucynacji – niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia może wynikać z nieracjonalnego zachowania się: błędnej oceny odległości, czasu i własnych możliwości.
• Ciągłe zażywanie LSD powoduje uszkodzenia mózguoraz zmiany chromosomalne.
• Szczególnie przy stosowaniu zbyt dużych dawek mogą pojawić się poważne urojenia, które wpływając na zachowanie zagrożą bezpieczeństwu odurzonej osoby.
• W przypadku używania LSD, u niektórych osób może mieć to wpływ na wyzwalanie się stanów psychotycznych (indukcja schorzeń psychiatrycznych) a także na występowanie tendencji samobójczych.
• Flashback – możliwość ponownego, chwilowego wystąpienia wrażeń i halucynacji doznanych podczas odurzenia mająca miejsce w pewnym odstępie czasowym od momentu odurzenia (nawet po kilku tygodniach czy miesiącach).
• Przedawkowanie ze śmiertelnym skutkiem nie jest możliwe – nie występuje zagrożenie życia bezpośrednio ze strony samej substancji chemicznej.